Konu: Güller Efendisi Gidiyor Gitme ! Çarş. Mayıs 25, 2011 10:47 am
Güllerin efendisi gidiyor gitme'
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Güller Efendisi Gidiyor Gitme !
HzEbubekir (sav) hızla odaya girdi Peygamberimiz (sav) yatıyordu 'Dostum kalksana' diyordu Peygamber gözleri açık hafifçe gülümsüyordu HzEbubekir (sav) sedirin önünde diz çöktü 'Kardeşim kalkar mısın? ' diyordu 'Peygamberim kalkar mısın? ' Ses yoktu Peygamberimiz gözleri açık Nurlu yüzüyle hafifçe gülümsüyordu Medine oraya yığılmıştı! Bütün müslümanlar kapıda bekliyordu
Kapı önünde HzÖmer (sav) Bütün sahabiler bekliyordu Herkes HzEbubekir'in (sav) dışarı çıkıp Ne olduğunu açıklamasını bekliyordu Sevenlerin yüreğine ateş düşmüştü Sevenler yanıyordu Sanki Medine sessizdi Ama yanıyordu
Bir ara HzEbubekir (sav) kendine gelir gibi oldu Resulullah'ın (sav) açık gözlerini Eliyle incitmeden kapattı Üzerini örttü Bütün gücünü toplayıp Sendeleyerek kapıya yöneldi Kapıda herkes iyi bir haber İyi bir şeyler bekliyordu
Sonra içeride iken HzÖmer'in (sav) gür sesini duymuştu: 'HzPeygamber (sav) yaşıyor o ölmedi' 'Her kim ki öldü derse şu kılıcımla' 'Boynunu vuracağım! ' diyordu
HzEbubekir (sav) kalabalığı sıyırıp Minbere doğru yöneldi ' Hattaboğlu Ömer (sav) bilesin ki:' ' Her kim ki Hz MUHAMMED'e (sav) tapıyor' ' O peygamber ölmüştür! ' ' Her kim ki Yüce ALLAH'a (cc) tapıyor' ' O Yüce ALLAH (cc) bakidir ölümsüzdür! ' Diyerek yanan yüreklere Bir serinlik getirdi
İşte o an HzÖmer (sav) kılıcını elinden düşürdü Yıkılmıştı Birden içeri odaya daldı Resulullahı (sav) sedirin üzerinde Yatıyor görünce Bütün gücüyle bütün sevgisiyle Kucakladı Sonra o da üzerine kapandı Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu HzÖmer (sav) hayatında ilk defa İki büklüm olmuş hüngür hüngür ağlıyordu Dışarı çıktığında Ağladığını gizlemek için kenara kaydı
Daha sonra HzAli (sav) içeri girdi Yanında HzAbbas (sav) ve oğlu vardı İçeri kimseyi sokmadılar! Peygamber (sav) ölmüştü Vasiyeti üzerine onu HzAli (sav) yıkayacaktı Üzerindeki elbiseyi çıkarmakta tereddüt etti Etrafta çıt yoktu Birden gaipten bir ses 'Elbiselerini çıkarmadan yıka! ' Diye duyuluverdi Belli ki HzCebrail (sav) bildiriyordu
Sahabiler Medine'deki bütün kuyulardan Çekilen suyu elden ele Yürekten yüreğe içeriye gönderdiler Müslümanlar ağlıyordu Medine ağlıyordu
HzAli (sav) yıkayıp kefenlerken Yanında HzAbbas (sav) ve oğlu vardı İçeriye girmek için can atan müslümanları Odaya almıyorlardı
Cenaze namazına gelmişti sıra Kim imam olacaktı Namazı kim kıldıracaktı? HzAli (sav) 'Hayır! O en büyük imamdı' 'Ona kimse imam olamaz! ' 'Herkes kendi kılacak' 'Resululah'a (sav) kimse imamlık yapamaz! ' Diyordu
Bir ara odadan herkes dışarı çıktı Sadece yıkanmış ve kefenlenmiş Tertemiz Resullah'ın (sav) kendisi kaldı İşte o esnada HzCebrail (sav) yardımcı melekleriyle Cenaze namazını kıldırıyordu
Yüce Peygamber (sav) her canlı gibi Ölmüştü Ama kendisinden sonra İslam dini Çığ gibi büyüyerek İnanç dolu yürek yürek Bu günlere ulaştı O büyük insan Ölümsüzdü...